Europejskie kino gatunków 3

Trzeci tom Europejskiego kina gatunków kontynuuje prezentację dokonań filmowców Starego Kontynentu tworzących filmy gatunkowe. Tym razem prym wiodą teksty penetrujące kino z naszej części Europy, stale obecne w filmowej produkcji, ale właśnie dziś odkrywane przez filmoznawców i miłośników X muzy. Polskie dzieła science fiction, środkowoeuropejskie horrory, zachodnio- i wschodnioniemieckie ersatz-westerny, filmy wojenne z krajów byłej Jugosławii, czechosłowackie i rosyjskie obrazy historyczne czy wreszcie kino sportowe, realizowane również przez kinematografię polską, węgierską lub rosyjską, to teksty kultury powstające nie tylko ku uciesze masowego widza, lecz często także skrywające pokłady zaskakujących symboli i znaczeń. Kino gatunkowe kręcone zwłaszcza w demoludach, ale i dziś kreowane w określonej sytuacji geopolitycznej, z jednej strony zaspokaja zapotrzebowanie na atrakcyjną – wizualnie i treściowo – filmową rozrywkę, z drugiej zaś staje się medium propagandowym albo wprost przeciwnie – demonstrującym oficjalny, politkulturowy dyskurs. Jednak Europejskie kino gatunków 3 to przede wszystkim podróż do barwnego, kinematograficznego królestwa westernów, kinowej fantastyki, historii i sportu na ekranie, realizowanego przez europejskich filmowców nie tylko zapatrzonych w hollywoodzkie wzorce, ale też wypracowujących swój własny, oryginalny idiom kina gatunkowego.
Piotr Kletowski „Wchodzące w skład tomu artykuły wpisują się w przeważającej większości w refleksję nad kinem Europy Środkowo-Wschodniej. Już sam ten fakt przekłada się na znaczenie publikacji. Jeśli wziąć pod uwagę, że jej problematyka zdecydowanie pozostaje w obrębie kina popularnego (a nie artystycznego, w jakim rozważane są z reguły kinematografie Europy Środkowej i Wschodniej), potwierdza to doniosłość całego przedsięwzięcia. Książka ta wypełnia bowiem istniejącą lukę na polskim rynku wydawniczym. Co ważne, wpisuje się w zainteresowania szczególnie młodszych pokoleń filmoznawców. Jej odbiorcą może być jednak nie tylko środowisko akademickie. Powinna ona również zainteresować wielbicieli kina europejskiego nieograniczających się do nurtu artystycznego oraz miłośników kina popularnego i kina gatunków czy historii X muzy”. Z recenzji dr hab. Elżbiety Durys, prof. UW