Książka jest napisana z perspektywy oceny możliwości wykorzystania w celach terapeutycznych fenomenu relacji człowieka z koniem oraz uporządkowania naukowego różnych pozytywnych czynników aktywności związanej z kontaktem z koniem oraz aktywnością na koniu. Należy przyznać, że obok kynoterapii (dogoterapii) oraz felinoterapii, hipoterapia to rzeczywiście jedna z najbardziej atrakcyjnych, wszechstronnych i chętnie wykorzystywanych form animaloterapii, przy czym w porównaniu z wyżej wymienionymi – o nieporównywalnie wyższym potencjale fizjoterapeutycznym. I choć pozytywne oddziaływanie konia na człowieka – jak dowodzą Autorzy – zauważono już przed wiekami, jako forma terapii hipoterapia wyłoniła się dopiero w latach 60. XX wieku, natomiast w Polsce – około 30 lat temu. Autorzy – zgodnie z zapowiedzią w tytule – przedstawiają zarys historii hipoterapii na świecie i w Polsce, opisują koncepcje teoretyczne leżące u podstaw oddziaływań terapeutycznych i tłumaczą mechanizmy ich działania oraz starają się wypełnić lukę w krytycznej ocenie aktualnych empirycznych dowodów dotyczących efektywności tej formy terapii. Z recenzji dr hab. Doroty Podgórskiej-Jachnik, prof. Uniwersytetu Łódzkiego
Książka przeznaczona jest dla szerokiego kręgu odbiorców: hipoterapeutów, osób korzystających z tej formy terapii lub rozważających skorzystanie z niej, a także innych terapeutów (psychologów, pedagogów specjalnych, logopedów), gdy biorą pod uwagę dopełnienie własnych oddziaływań terapeutycznych zajęciami hipoterapeutycznymi.
|
|