Doskonalenie audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych

W 2001 r. w Polsce rozpoczęto proces wdrażania nowoczesnych narzędzi zarządzania finansami
publicznymi w sektorze finansów publicznych. Ministerstwo Finansów już ponad dwie dekady temu, ogłaszając standardy kontroli finansowej, a następnie standardy kontroli zarządczej, promowało wdrażanie w jednostkach spójnego i jednolitego modelu kontroli finansów publicznych, który podąża za współczesnymi światowymi standardami i modelami kontroli wewnętrznej. Ponadto od 2002 r.
system kontroli finansów publicznych jest wspomagany przez audyt wewnętrzny w jednostkach
sektora finansów publicznych. Jego funkcjonowanie początkowo oparto na krajowych standardach
audytu wewnętrznego, a od połowy 2006 r. − na standardach międzynarodowych. Wraz ze zmianami standardów i doskonaleniem modelu kontroli finansów publicznych rosły też wymagania kwalifikacyjne i etyczne, które stawiane są audytorom wewnętrznym prowadzącym audyt w jednostkach sektora finansów publicznych.
Publikacja prezentuje unikalną, historyczną i kompleksową analizę na przestrzeni ponad dwóch dekad funkcjonowania audytu wewnętrznego w zakresie:
• zmian definicji, roli, celów, funkcji, zadań audytu wewnętrznego na tle kolejno wdrażanych standardów kontroli i audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;
• kolejno wdrażanych standardów audytu wewnętrznego w sektorze finansów publicznych i ich
wpływu na doskonalenie modelu kontroli finansów publicznych;
• zmian w zakresie wymagań kwalifikacyjnych i etycznych, stawianych audytorom wewnętrznym w jednostkach sektora finansów publicznych.
Publikacja ta polecana jest w szczególności:
• teoretykom i praktykom zajmującym się tematyką audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych;
• w procesie kształcenia studentów na studiach I i II stopnia;
• słuchaczom studiów podyplomowych z zakresu audytu wewnętrznego i kontroli zarządczej;
• osobom ubiegającym się o certyfikaty wymagane od kandydatów na stanowisko audytora wewnętrznego w jednostce sektora finansów publicznych;
• audytorom wewnętrznym i kandydatom ubiegającym się o to stanowisko w instytucjach finansowych i jednostkach w sektorze prywatnym z uwagi na to, że regulacje stosowane w sektorze finansów publicznych w zakresie audytu wewnętrznego mogą stanowić dobre praktyki dla innych jednostek poza tym sektorem.